Şırnak'ta toplumsal adetlerde yankı uyandıran bir dönüşüm yaşanıyor; yas ritüellerine dair köklü bir alışkanlık, Uğur ve Ayan ailelerinin cesur adımıyla sorgulanmaya başlandı. Bu iki ailenin başlattığı hareket, bölgede uzun yıllardır süregelen taziye yemeği geleneğine alternatif bir yaklaşım sunuyor. Taziyelerde, vefat eden kişinin ardından duyulan acıyı paylaşmak ve yas tutan aileye destek olmak amacıyla verilen, özellikle öğle yemeklerinin ikram edildiği bu uygulamaya son verme kararı, yerel halk arasında geniş bir tartışma zemini oluşturdu.

Bu kararın ardında yatan temel gerekçe, taziye sürecinin zaten zorlu olan psikolojik yükünü, maddi külfetle daha da ağırlaştırması. Uğur ve Ayan aileleri, taziye yemeği hazırlıklarının, yas tutan aileyi daha da yıprattığını, bu durumun hem ekonomik olarak sürdürülebilir olmadığını hem de asıl amaç olan dayanışma ve acıyı paylaşma ruhundan uzaklaştırdığını savunuyor. Bu aileler, taziye ziyaretlerinin, yemek ikramı zorunluluğu olmadan da aynı anlam ve değere sahip olabileceğine inanıyorlar.

Bu öncü yaklaşım, diğer aileler tarafından da dikkatle takip ediliyor ve benzer adımlar atılmasına önayak oluyor. Şırnak'ta, taziye ziyaretlerinde yemek ikramı yerine, daha sade ve manevi destek odaklı bir yaklaşımın benimsenmesi yönünde bir eğilim gözlemleniyor. Bu değişim, modern yaşamın getirdiği zorluklar ve değişen toplumsal değerler ışığında, geleneklerin yeniden yorumlanması ve güncellenmesi olarak değerlendiriliyor. Uğur ve Ayan ailelerinin bu cesur kararı, Şırnak'ta taziye geleneklerinin geleceği hakkında yeni bir sayfa açarken, diğer bölgelerde de benzer tartışmaların fitilini ateşleyebilir. Bu durum, geleneklerin sorgulanması ve toplumsal ihtiyaçlara göre yeniden şekillendirilmesi sürecinde önemli bir örnek teşkil ediyor.

Kaynak: Şırnak'ta Taziye Yemeğine Son Veren Bir Aile Daha